Халықтың мәңгілік рухын сақтайтын басты тірек – оның тілі. Тіл – ұлттың жаны, жүрегі, өткен тарихының шежіресі, болашаққа барар жолындағы бағыт бағдары. Бұл – жай ғана афоризм емес, мыңжылдықтардан бері дәлелденіп келе жатқан шындық. Қай халықтың болмасын елдігін, егемендігін танытатын ең бірінші белгісі – ана тілі. Сондықтан тілге де ген құрмет – елге деген құрмет екені еш шүбәсіз. Біздің еліміз үшін бұл ұғым аса терең мәнге ие. Себебі қазақ тілі ғасырлар бойы отарлық езгінің көлеңкесінде қалып, ұлттық сана мен рухани болмысқа төнген қауіппен қатар дамыды. Тек 1990 жылдың 25 қазанында Қазақ КСР-інің егемендігі ту ралы Декларация қабылданғаннан кейін ғана тіл мәселесі жаңа арнаға бет бұрды. Бұл күн – Республика күні – еліміздің тәуелсіздікке бет алған алғашқы тарихи қадамы, мемлекеттік тілдің мәртебесін айқындаған кезең